دیگر نیستند …

                             « به نام خدا »

             میکنم یادی ز یارانی که دیگر نیستند

            مهربانانی که دیگر سایه گُستر نیستند

              مادرم آن گوهر نایاب ، یا مادر بزرگ

           آن عزیزانی که در یادند و در بَر نیستند

        روزگاری مردمی خوش قلب و یکدل داشتیم

           مردمان ، امروز با هم یار و یاور نیستند

    « کاش میشد سرنوشت خویش را از سر ، نوشت »

          میرسد روزی که این اوراق و دفتر نیستند

             خوش بحالِ سالِکان و راد مردان خدا

              بنده ای را شاه یا بر شاه نوکر نیستند

             با همین حَدّ ِاَقَلها سرخوشند و قانعند

               تا ابد در گیر و دارِ حَدّ ِاکثر نیستند

          « قدرِ زَر زرگر شناسد قدرِ گوهر گوهری »

        تَنگ چشمان زَر شناس و دیده گوهر نیستند

         چون شَرر آغاز شد با هم بسوزد خشک و تر

         خشک و تر مستوجب تاوان و کیفر نیستند

           « راهرو گر صد هنر دارد توکل بایَدَش »

               رَهروانِ کعبهٔ مقصود کافر نیستند

   ساقیِ صاحب نظر «مهران» در این میخانه نیست

       مِی گُساران هم دگر در شأن ساغر نیستند.

                         « مهران اسدپور »