“رشت شهر پر از درد”

“رشت شهر پر از درد”
تقدیم به هموطنانم که هنوز زیر بار سنگین بارش برف بودند و خلاصی پیدا نکرده، مصیبتی بس عظیمتر آمد سراغشان که این بار نفهمی و سهل انگاری از مابهتران آنها را گرفتار نمود. فی البداهه و دردنامه ایست که خود روان شد و نوشتم اشتباهات را بر من ببخشایید که بسیار است.

“رشت شهر پر درد”
سلام بر شهر رشت، شهر باران
درودی میفرستم بهر یاران
در اینجا هر زمینی پا گذارند
همه نمناک وخیس و آب دارند
“”همیشه شهر رشت میزبان خوبیست
ولی ار بخت بد، مهمان ویروسیست””

همیشه مدرسه کار و اداره
که تعطیلی بود کارش هماره
همه سوی شمال و رشت و مازن
همه خوشحال در هر کوی و برزن

همان دم گیله مرد در حال کارند
همان لحظه دارند نشاء میکارند
درون شالی ها تا زانو در گل
بکارند بهرشهریها به هر شکل
من تو فارغ از زالو و هر گند
کنار ساحلیم خوشحال و خرسند

تنی خسته و بیماری خونی
که در لای و گل و زالوی خونی
دگر حوصله ای براش نمونده
ولی هر جا رود باز هم میخنده
میگوید: آی برار جان تی فداتشم
منه بی سر و پا فکر اداشم

توی این چند روزه که، از آسمان برف
که آزمونی شده از بهر دولتمند پر حرف
بشان گفتیم که برف کوب و لودر هست
همه دانند که حرفش مثل برف هست
بجای نان و دارو، آذوقه و قند
فرستادیم براشون، ویروس زورمند

خداوندا خدایا اینها نجیبند
وگرنه هرکسی را میدردند
چقدر سختی و درد و آه و افسوس
از دست پیروان کنفوسیوس

حالا هم گیله مرد، باز هم پر از درد
دگر چند تا کند قبری پر از درد
منه بی عقل و بیشعور “هنرمند”
به جای مهر برم، آغوش پر درد
بشین مردک، بشین خانه برادر
نبر با خود، ویروس، شهر دیگر

خلاصه گیله مردان بس غیورند
چرا چون پشت سر، زنها جسورند
حالا با زمزمه خوانیم هر چند
از این شعر قشنگ از شهر پردرد
“”چقد خسته نبوسی شهر پربوسی
تی جان جانانه ………..

تقدیم به غیور مردان و زنان شمالی از گلستان تا اردبیل ولی مازندران و از همه بیشتر گیلان در عذابند خدایا صبری بده تا تحمل کنند اینهمه مصیبتهای پشت سرهم
درد نامه ام را نوشتم ایشالله همه خوشحال و سرخوش در کنار خانواده هامون باشیم در نقطه نقطه ایران زمین
شعر را بدون موزیک متن خواندم تا نمود بهتری داشته باشد

#بابک_قدمی_واریانی #ققنوس
سه شنبه بیستم اسفند نود و هشت