رفیق خوب خدا از بلا نپرهیزد

سلام و درودها استاد ارجمند جناب خراسانی دُرنگار

دریای عشق بی ساحل همچون یونسی در شکم ماهی که تمامی آب ها را سیر نمود

… هفت دریای عشق را … که آخر سر ؛ به ساحل دریا انداخته شد …

دستمریزاد استاد گرانمهر🌸

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

تقدیم به کاربران عزیز بویژه استاد خراسانی ارجمند ” از مریدی به مُراد ”

دگر چه گویم از این عالَمِ فنا ای جان

چرا ملول ؟ کنم شکر آمدم این جا
از آن مکانِ بهشتی ز باغ رویاها

هدف چه بود برایم چرا شدم مطرود
بهشت زاده ام اینک جهان مرا مأوا

از آن زمانِ نخستین مکانِ خود نالم
چه آرزو که مرا بود بی کران پیدا

به جُرمِ دانه گندم عذاب شد کیفر
زمین نَدامَتِ گاهم بشد شدم تنها

به وضعِ حال کنونی نگاه اندازم
به ناز نعمت این جا تبختری حالا

دگر فراموشی آمد مرا ز ، دی ایام
چه شد مرا ز گذر یوم خود جدا جانا

چه آرزویِ نهان در سرم هویدایی
فراقِ هجر وصال آورد نه یک رویا

حقیقتی که از اویی به جانب اویی
از این دیار به جایی سفر به از دنیا

دگر چه گویم از این عالَمِ فنا ای جان
ز ابتدایِ تولّد به انتهای بقا

ثنای خالق هستی بگوی ای والی
رها ز عالم گردونِ پیرِ خسته ، فنا

ولی اله بایبوردی

06 / 04 / 1398

🌸🌸🌸🌺🌺🌸🌸🌸

سلام و درود بر استاد خراسانی بزرگ🌹
بزرگوار! در این مدت نسبتا طولانی که افتخار عضویت در این پایگاه ادبی را دارم، بارها از شمیم اخلاق والای شما مسحور شده، خود را به نحوی مدیون شما بزرگوار می دانم که فضل و فروتنی را با هم جمع کرده اید.

من آدم چاپلوسی نیستم؛ بلکه برعکس، چه بسا به دلیل صداقتم نااهلانی را رنجانده ام؛ چراکه حاضر به تایید دروغین آنها نشده ام و اخلاقم این گونه است که تا عقل و دل یا دست کم یکی از آنها مرا به تایید شخصی نکشانَد، او را نخواهم پذیرفت. درباره ی شما عزیز، عقل، انگیزه ام داده و دل، بی صبرم کرده که به نحوی در حد خود، سپاسی برآن همه نیکی گزارم.

عنایت شما به شعرای جوان تر، نه تنها این کوچک ترین بلکه به گمانم همه ی اعضای دیگری را که جزء این رسته اند، (بارها) در برگرفته و احترام شما به بزرگان پایگاه، برای مان بارز بوده است و یکی از این سپاسگزاری های شما درباره ی مرحوم مغفور،استاد صباغ کلات بوده است- که هم در زمان حیات و هم پس از آن- ادامه داشته است.

خلاصه:
با خود گفتم که هدیه ی شاعر، چه می تواند باشد جز شعری در حد خود برای پیشکش؛
و غزلی سروده ام که ان شاالله به زودی تقدیم خواهم نمود و البته اگرچه ران ملخ نزد سلیمان بردن، هنر نیست، شاید آرامشی ببخشد.

سلام
چه شد مسیر عاشقی، بقلب بی‌نشان رسید
به  زورق  شکسته‌‌اش، صدای بادبان رسید
چگونه ازجهان ما،امید و عشق رفته است؟
که لشکرهوس چنین، به شهر بی‌اذان رسید
قرار  بی‌قرار من! چگونه  باغ  این  شده؟
که خشم‌ خار خاطره، به قلب باغبان رسید
چگونه  مسلخ  هوس، قرارگاه  غصه  شد؟
و خنجر نهان غم، به پشت عاشقان رسید؟
چگونه تازیانه‌ ها، ترانه را نشانه شد
که هر صدای بی‌رمق، به نحسی شبان رسید
صنوبرانه‌های  من!  تمسخر  خزان  کیست؟
که دار خاطراتمان ، به  زاغ  آشیان رسید؟
اگرچه خواب سایه‌ام، به‌سقف آسمان رسید
اگر چه پشت خسته‌ام، به آرش کمان رسید
اگر چه طعم عاشقی، بقلب این و آن رسید
صدای  پای مرده‌گی، بمن ز هر  کران رسید
ولی هنوز زنده‌ام،  هنوز میوه می‌دهم
اگر چه  پیری  تنم،  به  قسمت عیان  رسید

#علی_سلطانی_نژاد

سلام و درود
بسیار زیباست🌹🌹🌹🌹🌹