🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۰۶/۱۲ |
| تعداد شعر: | 10 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۳۹۶/۱۲/۱۷ |
حجم این غصه را، بی تو خوردن
من ندارم مگر، رٌستمَم من
اعتراضم به لب های بسته
جیغ باتومِ ممتد کشیدن
عقد بی میل در آسمان ها
این حرامِ حرام ست بستن
حوصله رفته از حسِ پرواز
این زمستان در پیله نشستن
***
ضجّه ای در گلوی رفیقان
گَردی از آسمان های تهران
پا به ماه اَم از یک بغض ناچار
فحش هایی نشسته گلومان
برگ پاییزی ام زیر پایِ
تو وَ معشوقه های فراوان
خودکشی در پیِ هر نگاهت
راز مختومه یِ تویِ زندان
***
آخرش رستم باید بیاید
پشت اَفراسیاب، بخاکد
قصّه را جور دیگر نویسد
شاهنامه تَهِ خوش ندارد
قصّه را جور دیگر بگوید
در جوانان رگ و ریشه کارد
آخر قصّه یِ بی نوایان
درد ما را ژِنِ “خوب” بنامد
***
سایه ی دست پیروز ایشان
تهمتنْ گیوْ سامْ نریمان
تا که شاید گره را گشایند
از گره کوره های در ایران
یک خداوند و یک دین و یک جنگ
دشمنِ فرضیِ مرزِ توران
آن شکستی که شد آخرش خوش
قصّه ی خالی از قهرمانان
#علی_سالاروند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
بستن فرم