🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
پشت غزلهایم
جز سایه تنهایی و دیوار،
کسی نیست،
هوای دلم گرفته است
مثل پنجره های
بغض کرده از بخار،
بی تو به جاده میزنم،
تمام پای رفتنم
درد می کند.
نگاه خسته ام پر از
غبار جاده هاست
«
کجای قصه مانده ای
که هرچه میدوم پِی ات
باز به “بی تو” میرسم
ماهک_29/خرداد/95
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):