🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۱۲/۱۱ |
| تعداد شعر: | 64 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۰/۰۷/۰۱ |
هر دفعه که استخاره، من… تنهایی…
یک آدم بی ستاره، من… تنهایی…
دور از تو ردیفِ حال و روزم این است:
من… تنهایی… دوباره من… تنهایی…
در قالبِ شعر ناله کردم رسماً
هی سوزاندم مُچاله کردم رسماً
کاری دگر از دستِ دلم ساخته نیست
او را به خدا حواله کردم رسماً…
سوزِ سرما به استخوان می زد
برفِ آخر دقیق یادم هست
گفتی “این آخرین ملاقاته”
حرفِ آخر دقیق یادم هست
بغض کردم لبم تکان می خورد
و بهم حالم از جهان می خورد
گفتی “از بس که سرده می لرزی”…!
آری ای نارفیق!… یادم هست…
مهدی صادقی مود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
درود .سپاسگزارم .آموختم از کلامتان 🙏🌹
سلام با اجازه اگر بتوانید دو نکته را در سروده رعایت بفرمایید شعرتان فرازمندنر می‌شود! یک: ارتباطِ دو مصراع
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
