🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
سه گلشنی به مناسبت شهادت مولا علی علیه السلام
(آغازگر:)
“شد عاشقش مهتاب و مجنونِ بیابان شد
خورشید افتاد و سرش را بوسه باران شد”
(پیکره:)
دریا به روی خود نمی آورْد شن ها را
از خود نمی رانْد آن سیه رویان رسوا را
با مهربانان، مهرورزی، کار ساحل بود
دریا ولی نامهربانِ ناشکیبا را…
دریا! چرا این قدر خوب ای(خوبی)؟! فکر من هم باش!
باشد! ولی پاسخ ندادی این معما را
می ترسم از تردستیِ چشمت دلی جز من…
ماه دلارا! سر نده شوق تجلا را
دریا! مرا دریاب دریا! از بلا بگذر
بگذار باقی، مهربان! شور تماشا را
فرق تو با غیر تو را، شمشیر هم فهمید
عاشق شد و سرداد شعر سرخ شیدا را
از اولش بایست می خواندیم از امواج:
آخر به کام خود کشید آرامش ما را
دریای سبزآبی! شفق پوشیده ای، تبریک!
اما ببین حال سیه پوشان تنها را
(پایانبخش:)
“ای رستگاری! رستگاری، رستگار از تو”
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
اردیبهشت 15, 1400
شد عاشقش مهتاب و مجنونِ بیابان شد
خورشید افتاد و سرش را بوسه باران شد
سلام و عرض تسلیت
زیبا و عالی سرودید
سپاس
🌿🍃🌿🍃🌿
پاسخ
اردیبهشت 17, 1400
سلام و درود و سپاس
از همراهی ارجمندتان 🌿🌿🌿🌿🌿🍃🍃
پاسخ
بستن فرم