🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۵/۳۰ |
| تعداد شعر: | 47 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۰۶/۳۰ |
آنقدر شاعرانه صدایم کردی،
آنقدر به عاطفه کیش ام دادای،
تا به لبخند مات و مبهوت
نداسر دادم ،تسلیم ام.
صدایم را بشنو
لرزش تمام کیهان
در میانش شکوفه می کند
هنگامی که می خواهم
نام کوچکت را صدا کنم،
وآنک تمام اعتبارم را به گلو یم
وام می دهم
شاید این بار بتوانم
مردانه نام ترا آواز دهم.
تو سر می گردانی
و
هزار چلیپای گیسو
به دستان شوخ باد می سپاری
تا من
به بیکران خواستن صدایت کنم.
صیدم؟ یا صیاد؟ نمی دانم.
اصلا چه فرقی می کند کدامشان باشم؟
هنگامی که تمام اسم ها و نشانه ها
تنها و تنها به تو ختم می شود؟.
از جا بر می خیزم از بیقراری خویش،
و
خواندن آغاز می کنم به شکوه،
من لبخند مشتاق سحرم
تافته بر جا پای خورشید
حوصله شیرین زمانم
بر مقدم دلتنگی
وناگاه دستانم را آئینه خویش می سازم
تا در اولین قنوت عشق
از جان خسته ، نام ترا فریاد زنم
و
شاعر شرقی ترین
خورشیدمی شوم.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
سلام با اجازه اگر بتوانید دو نکته را در سروده رعایت بفرمایید شعرتان فرازمندنر می‌شود! یک: ارتباطِ دو مصراع
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
در لبخند…
همواره درخت دانش مانا پربار است👏👏
اسفند 24, 1397
درودها
چه قدر این شعر لطیف و زیباست به خصوص پایان شعر …
و
خواندن آغاز می کنم به شکوه،
من لبخند مشتاق سحرم
تافته بر جا پای خورشید
حوصله شیرین زمانم
بر مقدم دلتنگی
وناگاه دستانم را آئینه خویش می سازم
تا در اولین قنوت عشق
از جان خسته ، نام ترا فریاد زنم
و
شاعر شرقی ترین
خورشیدمی شوم.
🌹🌹🌹
پاسخ
اسفند 24, 1397
عشق را از کلک عاشق پیشگان آموختم
سلام و درود
خیلی لطیف و زیبا
در پناه خدا
در پناه خدا
پاسخ
فروردین 17, 1398
سپاس از حضور مهربان شما بزرگوار
خرسندم که خواننده نظر ارجمند شما بودم🌹🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 17, 1398
سپاس بانو نوری ارجمند
حضورتان همیشه باعث خرسندی و دلگرمی است
سپاس🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 1, 1398
می دونید شعرتون شبیه به چیه؟ وقتی خواندمش یاد یه چیزی افتادم یاد یه لحظه، یاد اون لحظه که صبح زود خسته از خواب بیدار میشی و غرق در افکار خودتی که یوهو صدای بال زدن و پریدن یه کبوتر از ایوان رو میشنوی و میخندی، شعر شما مثل اون لبخند قشنگ بود و آدم رو سر ذوق می یاره اما حیف که کوتاهه، خوش به اون لحظه ای که باعث این نوشتن این شعر براتون شد
پاسخ
فروردین 17, 1398
زندگی مجموع همین لحظه ها است
گاهی لبخند
گاهی بغض
گاهی ذوق و گاه اشک
و لحظه سرودن این شعر بیشک دلتنگی را فقط قلم میتوانست بگوید
سپاس از حضورتان🌹🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 18, 1398
سلام و درود
بسیار زیباست🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم