🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
آن که قانون نوشته است چرا
خویش را داده بیش و، هیچ به ما؟
ما، شکایت، کجا بریم کجا؟
ریش و قیچی
هر دو را برده است شعبده باز.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
اسفند 27, 1401
درود جناب رضاپور گرانقدر
در این شعر از تغییر ناگهانی لحن و ریتم و موسیقی سطر ریش و قیچی خیلی خوشم آمد و با آن ارتباط بسیار خوبی برقرار کردم. احساس می کنم کاری که اینجا کردید در ذهن شنونده یا خواننده زیبا پردازش می شود و می دانید که این احساس را به غالب آثار پیشینتان در این قالب نداشتم.
با درود بیکران
پاسخ
اسفند 27, 1401
درود و سپاس بی کران تان
در پناه خدا بهترین ها نصیب تان
پاسخ
بستن فرم