🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۴/۰۲ |
| تعداد شعر: | 4 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۰/۰۴/۱۹ |
قلم می گفت در صحن ورق دوش
مرا کردند دانایان فراموش
ورق گفتا تو خود افتادی از کار
وگرنه مرد دانا نیست خاموش
چو در ذات تو جوهر نیست اینک
تلاش شاعران افتاده از جوش
ورق آماده و شاعر به کار است
قلم در دست اما رفته از هوش
که شاعر یا قلم فرقی ندارد
چو بی جوهر شدند افتند از کوش
به کسب جوهر ذاتی خود خیز
شاعر بی‌خرد بهتر که خاموش
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
در لبخند…
همواره درخت دانش مانا پربار است👏👏
درود بی کران... جناب خراسانی گران ارج😍🌱
تیر 3, 1400
بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
غزلت راز دل
را برملا کرد
بهار دوستان
این باصفا کرد
❤️❤️🌹❤️❤️
پاسخ
بستن فرم