🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۵/۲۶ |
| تعداد شعر: | 190 |
| تعداد مطالب: | 2 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۸/۳۰ |
آرام
آرام
دو دست بالا
کتابی بر سر
یک پای بر زمین ؛
انزوا
همیشه ،
جریمه ایست تکراری ؛
غبار از عرض کلاس برداشته ام
زهدان مه گرفته را
در وزش قاصدکی نو رسته
باریدم ،
تا فرداهایم
بی آنکه زاده شوند
به لالای کور نیمکتها
عادت نکنند؛
شکنجه بود
تبخیر پروانه هایی،
که بر برگهای نازک من
آرمیده بودند،
آه…..که رطوبت این خطوط،
هرگز
دهانشان را
به کفر باز نکرد ؛
سربلند
با لبخندی
سوار بر مدار امید
از کابوسی رهیده ام،
که نطفه
در پنجره هایی پوسیده داشت ،
دیگر
جام ترک خورده ام
از لحظه های درنگ و تپش بی‌خبری
سرخ
نخواهد شد،
من
شمعی باران خورده ام
که فقط
در آغوش ابدیتی پر نور
آب خواهم شد،
آرام ایستاده ام،
آرام
آرام
#مستانه _دادگر
#ماهور
97/2/22
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود استاد روح آن مرحوم قرین رحمت. بله واقعا بحث بسیار عمیقی است. بسیار بسیار ممنونم که
سلام‌مجدد این نقص نیست به هیچ وجه بهتر است بگوییم بی نهایتی به
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
بستن فرم