شهر بهارنارنج، شهر قشنگ بابل

سلام و درود و سپاس
بله
واقعا برایم جالب بود🌿🌺🌿🌺🌿💐💐💐

🌹🌹🌹🌹💐💐
🌹

سلام و درود و سپاس 🌺🌺🌺🌺🌺🌸

درودها و سپاس ها یتان
جناب بختیاری عزیز❤️🙏
جالب است که می دانید،
البته بابلی های بزرگوار،
همدیاران ساروی شان را بسیار دوست دارند.
با این حال، به دلایل مختلفی ازجمله موقعیت جغرافیایی نامناسب ساری، می گوییم:
بابل، مناسب ترین شهر برای مرکزیت مازندران است
و متاسفانه، این حق و بسیار حقوق دیگر که زیرسایه ی آن است، از بابل، سلب شده.
بابل، ساری را بسیار دوست دارد.
کاش ساری هم به بابل،
قدری مهربان تر بود.
🌷🌷🌷🌹🌹

به امید تاسیس استان مازندران مرکزی یا مازندرانِ بهارنارنج
از رامسر تا قائمشهر و سوادکوه به مرکزیت
بابل❤️

سلام و درود، جناب آزاد گرانقدر!

بابل و ساری،
دو عزیز دیار باصفای مازندران هستند با این حال، بحث مرکزیت بین آنها دست کم از زمان آغا محمد خان قاجار تا به امروز ادامه داشته است.

در این میان، برخی عزیزان ساروی ما، هر از گاه یا پی در پی، کارهایی می کنند در جهت افزودن نارضایتی ها
مثلا در تمام شهر ساری، ممکن است
حتی یک تابلو به نام بابل نبینید و
نام قدیمی “دروازه بابل” شهر ساری را هم به “ابن شهر آشوب” و به قول خودشان به ابن شهر آشوب ساروی تغییر داده اند.
نخستین دانشگاه پزشکی شمال کشور ( در آن زمان، در حد دانشکده) در بابل بود و مرکزیت پزشکی مازندران را برعهده داشت. بعد که ساری عزیز هم صاحب دانشگاه(دانشکده) پزشکی شد، تنها به دلیل مرکز استان بودن، مرکزیت پزشکی استان را از بابل ربود.
گویا اداره ی کل مخابرات را هم می خواستند ببرند اما نتوانستند و بابل همچنان مرکز بهترین کد مخابراتی کشور (011) باقی ماند.
حتی بعضی ها به عنوان مسلّم بابل یعنی شهر بهارنارنج هم چشم طمع داشته اند و دارند و متاسفانه سال ها در ورودی شهر ساری،
عنوان مرتبط با شهر بابل را تابلو کرده و مایه ی خنده ی مردم شده اند.
و اما طرح تقسیم ما با واقعیت های تاریخی و جغرافیایی منطقه، سازگار است چون بابل، بزرگ ترین شهر منطقه ی مدعی استان شدن است و بدون مرکزیت آن، تشکیل استان جدید،
بی معنا خواهد بود.
قائمشهر و سوادکوه به بابل نزدیک ترند تا ساری.
اگر هم به دو استان جدید در این منطقه قائل بشویم، باز مرکزیت آمل با حضور بابل، منتفی است چون بابلی ها طبعا در استان جدیدی که شهر خودشان بزرگ ترین شهر آن است،
به کم تر از مرکزیت، راضی نخواهند شد و در غیر این صورت، در همان استان قبلی باقی خواهند ماند.
طرحی که شما برای مازندران میانی ارائه داده اید،
محدوده ی قدیمی شهرستان بابل بوده که تا نور ادامه داشته، به عبارت دیگر:
آمل و محمودآباد و نور هم قبل از شهرستان شدن، مدتی جزئی از شهرستان بابل بوده اند.
تا همین اواخر، دانشگاه پزشکی بابل در حوزه ی آمل هم مرکزیت داشت.
ضمنا شما به اهمیت بابلسر و فریدونکنار در این حوزه بعنوان شهرستان های اقماری بابل توجه نداشته اید. مرکزیت بابل در این منطقه برای آشنایان به جغرافیای مازندران، بدیهی به نظر می رسد.
در این محدوده، بزرگ ترین شهر، بابل است و استانی شدن منطقه، بدون مرکزیت بابل، قابل پذیرش نخواهد بود.
تا جایی که می دانم، فاصله ی قائمشهر تا ساری، 16 و تا بابل، 13 کیلومتر است (از آخر شهر مبدأ تا ابتدای شهر مقصد) و سوادکوه هم به بابل، نزدیک تر از ساری است مخصوصا سوادکوه شمالی که حتی بدون وساطت قائمشهر هم به بابل پیوسته است.
و اما این که در فرض تشکیل دو استان جدید، محدوده را از رامسر تا نور گرفتیم، دلایل تاریخی و جغرافیایی دارد. از نظر تاریخی، این قلمرو را غرب مازندران و به نام رویان و رستمدار طبرستان می شناخته اند.
همچنين، وزنه ی جمعیتی رامسر تا نوشهر در مقایسه با شهرستان بابل و شهرستان های اقماری آن، کم است و در نتیجه، قرارگرفتن نور در غرب مازندران، الزامی به نظر می رسد
و گذشته از اینها، شهرستان نور، بطور سنتی و حتی اداری در قلمرو غرب مازندران قرار دارد (بر خلاف آمل)‌‌‌
پس در صورت تشکیل یک استان جدید، قلمرو آن از رامسر تا قائمشهر و سیمرغ و سوادکوه به مرکزیت بابل پیشنهاد می شود (با حفظ نام مازندران بصورت مازندران مرکزی یا مازندرانِ بهارنارنج)
و در صورتی که در غرب این منطقه، استان دومی (مازندران غربی) تأسیس شود، طبعا انتظار می رود از رامسر تا نور امتداد داشته باشد.

سلام دوباره،
و گذشته از اینها
در صورت عدم تشکیل استان یا استان های جدید،
بشدت نیاز به تغییر مرکز استان مازندران از ساری به شهری مناسب تر است به چند دلیل ازجمله موقعیت جغرافیایی
غیرمرکزی آن که تنها به نفع محدوده ی شرقی از گلوگاه تا نهایتا جویبار است.
در صورت انتقال مرکزیت استان طبعا شهرهای بابل یا آمل، بهترین گزینه های مرکزیت جدید هستند و اما مقایسه ی نقاط قوت هریک از آنها برای تصدی مرکزیت استان مازندران:

خدای من بحث های کارشناسی چقدر درازآهنگ است