فصل وصل

فصل خیش آمد، دوباره بوی گندم می رسد
مژده ای دل بار دیگر خیش چندم می رسد

روز از نو، روزی از نو، فصل گندم، فصل جو
فصل خیش و خویش با هم، فصل هنگام درو

فصل گندم، فصل جو، فصل دوباره وصل ماست
عاشقان این فصل وصل از بهترینِ فصل هاست

تا که خوشبو میشود این فصل از بوی قصیل،
اَرغَنونِ شَیهِه می آید، ز اسبان اصیل

بافه های مهربانی را تو در خورجین ببین
خوشه های نور در دامان خوشه چین ببین

فصل گندم، فصل دهقان، فصل کار و کوشش است
بذر افشانی کنید، این فصل، فصل رویش است

ای به قربان تو وُ آن مَشک پونه بسته ات
ای فدای داس وآن دستان خیلی، خسته ات

فصل خرمنجا و خرمنکوب، ای یادت بخیر !
روی خرمن خوابهای خوب، ای یادت بخیر !

خرمن افشانی چه زیبا بود با آهنگ باد !
یاد باد آن رقص کاه ها و دلِ دهقان شاد !

گندم و جو را که با شور و نوا می بیختیم،
دانه دانه اشک شوق از دیده هامی ریختیم

ریزه های کاه واسب وکاهدان، یادت بخیر !
ای تو راهِ شیریِ ما، کهکشان ، یادت بخیر !

بافه های گندمِ غرق در آغوشت کجاست؟
خورجین پُر ز نور و داس بردوشت کجاست؟

ای تو دهقان جهان این فصل گندم میرسی؟
فصل خیش آمد ، بگو، تو خیش چندم میرسی ؟

بذر شعله، بذر ِمِهرت، در زمین دل بکار
تشنه است این کِشت ما، باران عشقت را ببار

خوشه های خشم را آماج داس خویش کن
در دل ما بار و برْکت را تو بیش از پیش کن

دست هایت بوی پونه، بوی گندم می دهد
بوی یاس و لاله و بوی تظلّم می دهد

روستای دل برایت طاق نصرت بسته است
بهر قربانی برایت جان و دل بنْشسته است

گندم ما را بیا با دست خود تقسیم کن
خرمن عشقت به خوشه چین دل تقدیم کن
**************************************

برگزیده از کتاب مجموعه شعر”پایان نامه ی دل”سروده ی

قاسم یوسفی “ذوالفنون”