بکارتِ زیباییِ لمسِ بهاران ، روحِ رُز
شیطنتِ شیدایِ شعر ، مرگِ غزل های نیاز
موعودِ ویرانگرِ من ، بارانِ بی پروایِ راز
رقاصه یِ ماه و هوس ، روحِ قدم هایِ نیاز
یک لحظه را بر من ببخش تا با تو زندگی کنم
پیر شدیم ولی هنوز زیباترینی یاسِ من
آرامِ بی آرامِ ماه ، آغوشِ قلبِ بی پناه
سهمِ من از این لحظه شد یک تارِ مویت یاسِ من
طلوعِ بی رحمِ هوس ، چشمانِ معصومِ تو بود
نامت درخشید این جهان نقشی ز دامانِ تو بود
دامن به رقص آور لبم در حسرتِ تنت به شعر
اشراقِ خشمِ شعرِ من ، حسرت ز دیدارِ تو بود
ماهورِ رازآلودِ شعر ، الهه یِ بارانْ تبار
با من آناهیتا بخوان ، بهارْ گیسویِ هراس
پاییزِ دامان تو خون آلودِ رُزهایِ نیاز
ماهورِ بارانی به رقص گیسویِ تو ، دلْ در هراس
ماهورِ آتش های راز ، آتشکدهْ تن ، شعله ور
پژواکِ رقصانِ غزل ، بهارْ بانویِ نیاز
فانوسکِ تنهاییِ شعرِ پریشانم ببین
این شعرْ زیبا گشته از نامِ تو ماهورِ نیاز

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

حمید گیوه چیان

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):

مدیر سایت

حمید گیوه چیان

نیما ولی زاده

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ای که چیدی به جفاکاری خود این خوان را
بسته عشقت به چنین معرکه ای دستان را

پهلوانی من آن است که در مسلک عشق
بی دریغی به تو تقدیم کنم این جان را

من و دریوزه ای از ناز طبیبان هیهات
دردمند تو عزیزم چه کند درمان را

این روا نیست که حتی به گمانت برسد
که من از جور و جفا می شکنم پیمان را

ناز کن باز که ناز تو خریدن دارد
کن پریشان سر آن گیسوی جانفشان را

پاک شو دفتر از این اشک که افشا نکنی
پیش دلدار تو داغ دل بی سامان را

مهدی از جور تو لب بسته ولی جان دلم
بشنو از قعر غزل درد دل نالان را

« مهدی رستگاری »

تازه ترین نقدها