🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گرگ غم
در عمق قلبم فریاد می کشد
هرگز آیا
دستان گرم فرشته شادمانی را
لمس کرده ام؟
اینجا و آنجا
ارواح کوچ کرده
در مه آلوده ترین پیکرهای تنهایی
غرق در پیام های کوتاه بی مخاطب
جایی که فنا نامش بقاء
و بقاء نامش فناست
شهرها در شلوغی
لباس تنهایی به تن کرده اند و
گرگ غم
در زندان قلبم فریاد می کشد
گل رز نمی خندد
چهره خورشید از صورت اشک
غم انگیزتر است
صدایی می آید از نزدیک:
ما متمدن ایم!
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
آذر 22, 1398
پرچم تمدن با فرهنگ به اهتزار در می آید …
فرهنگ را باید جهت دار کرد با عمل کردن نه به شعار …
عمق قلب زیباست که بیانگر واقعیت است …
دست مریزاد
🌈🌈🌸🌺🌸🌈🌈
پاسخ
بستن فرم