🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۱۱/۳۰ |
| تعداد شعر: | 10 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۰/۱۹ |
سایه پیوست
به سکوت بی کران سایه ها
و درخت ارغوان اکنون تنها است
بس بی حال و
بس بی بال است
صاحبش پس کو؟
قاصدش پس کو؟
آن که هر صبح
از سرای مهربانی برایش می خواند:
«ارغوان! شاخه‌ی همخونِ جدا مانده‌ی من»
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
مرداد 23, 1401
درود بر شما
روان سایه شاد🌺
پاسخ
مرداد 24, 1401
🌹🌷🌺🌸💐
عالی هستید
پاسخ
بستن فرم