🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مرگ پنهان

(ثبت: 264550) مهر 19, 1402 

 

آرام
به خداوند خیره بودم
آرام
به درودی پاسخ دادم
خطی از شعرم مرده بود
من سیاه پوش
پا تا به سر تیره بودم
آرام
به گریبان گذشته
به عابران بی چهره
خیره بودم
به وداع گل
از باغچه ی چه کنم ها
سر تکان دادم
آرام
ابر در چشم من نطفه می بست
من در کفر فروریخته ی آبشاران
آرام
دست شاعر و قلب عاشق و فیلتر سیگار می سوخت
زنی هم
مرا زمزمه می‌کرد
طعم انار
از شکاف خاطره جاری بود
مثل شراب از ترک خمره ی گل
همه آرام بودم
همه آرام بودند
اما
در پرتگاهی اندر شب ظلمانی رنج
جیغ میزد بغضی یخ کرده
من،دست در شقیقه برده بودم
پشت بهمن
پیش اسفند
من
در گریه
مرده بودم

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا