🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مشت دل وسع دهی دور ز تنگی نفسی

(ثبت: 220313) دی 15, 1398 

 

تا به حدّی سخن از عشق بیانی، جانا
باز شد پنجره ای سمت خدایی به نما

درد پنهان خودی را نتوان کرد ابراز
خلوتی با دل خود کرده به نجوا همه جا

تیره شب را گذری سیر کنم تا که سحر
با امیدی که رها از غم دنیای فنا

گه به گاهی نگران می نگری از پس و پیش
گر چه شهلای خمارین وجودت غوغا

مشت دل وسع دهی دور ز تنگی نفسی
سیر آفاق کنی لحظه ز تن روح جدا

گر قفس تنگ به بیرون قفس فکری کن
تا رها روح خودی را ز تنی سمت سما

عشق را زمزمه از عمق وجودی دیدم
خلوتی کرده رها از خود و دنیای جفا

به بقا فکر کنی ای دل تفتیده من
عبرتی گیر ولی دور ز خود سمت بقا

ولی اله بایبوردی

15 / 08 / 1398

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):

نظرها
  1. جواد مهدی پور

    دی 15, 1398

    درود بر شما جناب استاد بایبوردی عزیز

    بهره مند شدم از شعر قشنگتان

    زنده باشید به مهر

    درود ها

    🙏💐

    • سلام

      استاد ارجمند جناب مهدی پور گرانمهر

      سپاس از دیدگاه ارزشمندتان

      پایدار باشید و شادکام

      🍃🍃🌺🌷🌺🍃🍃

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا