🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تو،
به من اجازه می دهی…
در میان آواز شیپورها
و دود باروت،
به رودهای فراموش شده
گوش کنم
و میان این همه سطح سربی
دریاچه ی روشنی را ببینم.
بی تردید
– نه تابلویی برجسته روی دیوار –
که پنجره ای رو به عصر سپیدی؛
تو !
#دوم بهمن 1396
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
بستن فرم