🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
.
تنهایی من را بنگر گو چه نشانی دارد
دریاب که خاموشی من سر نهانی دارد
در شور جوانی بشدم ساکت و سردی خاموش
این قصه ی خاموش عجب تلخ بیانی دارد
تکرار پریشانی دل را چو شدم فریادی
زنهار بشد نعره سکوتی که دهانی دارد
در وهم دلم قحطی نور است و صداها خاموش
این خامشی انگار که خود حرف و زبانی دارد
هر چند که فریاد بسی خفته در آغوشی سرد
نا گفته ی دل در نگهم اشک ِ روانی دارد
فارغ شده ام از خود و بی گفت و شنودم اینک
شاید که خموشی به لبم وقت و امانی دارد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اردیبهشت 5, 1400
سلام
غزل زیبایی ست
لذت بردم
از اینکه دوباره شعری از شما شاعر توانا در شعر پاک می خولنم خوشحالم.
در پناه خدا
🌿👏👏👏👏👌🌿
پاسخ
اردیبهشت 5, 1400
درودهااا استاد بزرگمهر خوشحالم که در خدمت شما بزرگان هستم
پاسخ
بستن فرم