🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
« نعيم1 »
نوروزی و جوانیت از زجر2 مردمی
کآن زجر برای تو نکند هیچ عدوی
عمرت برفت از شرر یار تند خوی
سنگ جفا بزد، زِ تو بشکست صد سبوی
آوارگی و دور جوانی تو گذشت
در پای بید باغ و صفای کنار جوی
از نعیم دهر حسن چه خواهی بگوی
مِی می چشی و دلبر با زلف مشک بوی
٭٭٭
1- نعمت- ناز- آسايش 2- آزار- اذيت
حسن مصطفایی دهنوی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
مهر 16, 1399
🌹🌹🌹🌹💐💐💐💐
پاسخ
مهر 19, 1399
سلام و درود
سپاس از حضورتان
در پناه خدا
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
مهر 16, 1399
درود بر شما جناب مصطفایی عزیز
زیبا ست
زنده باشید به مهر
💐💐💐
پاسخ
مهر 19, 1399
سلام و درود استاد
سپاس از حضورتان
در پناه خدا
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم