🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
خانه ارواحی چرا غمگین دلا
مرهمی باشد دوایی ، ماجرا
از دری دیوارِ پیکر ، رؤیتی
رو به ویرانی خرابی ها نما
در خرابی گوشه ای جغدی ببین
گر مصیبت بار غمگین گوئیا
بشنوم یک لحظه ای آوای او
باوری عینی قدر باشد قضا
در کفی اقبال بینم هر کسی
هر کسی را آرزویی برملا
با درونی حس هایی روبرو
عطر آگین همچو گل ها هر کجا
همچو آن دیوانه ای مجنون هوا
گر مجاز عشقی برایم شد روا
نیمه پنهان را طلب از روزگار
یاد ایامی کنم صلحی ، صفا
گر چه از اویی به جانب او روان
ترک منزل را بقایی با فنا
با کبر سنّی که حاصل تجربت
دوره ایامی بشد طی والیا
ولی اله بایبوردی
14 / 08 / 1398
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
بهمن 2, 1398
سلام محضر استاد عزیز
جناب آقای بایبوردی
بسیار عالی بود
تحسین برانگیز و بسیار پر معنی سروده اید
ـــــــــــــــــ
در کفی اقبال بینم هر کسی
هر کسی را آرزویی برملا
با درونی حس هایی روبرو
عطر آگین همچو گل ها هر کجا
دست مریزاد
🌺🌺🌺
پاسخ
بهمن 2, 1398
سلام
استاد ارجمند جناب رضائی گرانمهر
سپاس از همراهی تان با دیدگاه بسیار ارزشمندتان
شادکام باشید
در پناه حق
🌸🌸🌸🌺🌸🌸🌸
پاسخ
بستن فرم