نگاهم را در چشم هایت جا میگذارم
و نفس هایم را درون سینه ات حبس.
بگذار لابلای این سکوت
صدای احساسمان در بیاید و
خواب از سر چشم هایمان بیفتد.
بیا لب هایمان را کمی به هم قرض بدهیم
تا کارِشان راه بیفتد و
بوسه از گوشه دهانمان چکه کند.
مرا هر شب با آغوشت در میان بگذار.
بگذار دکمه های پیراهنم
میان انگشتانت لب باز کنند.
بازوانت را زیر سَرم بگذار
میخواهم همه بدانند همه چیز زیرِ سرِ من است.

#دنیا_تیموری
۰۲/۱۰/۲۷

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

حمید گیوه چیان

شادان شهرو بختیاری

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):

نظرها 6

حمید گیوه چیان
دی 30, 1402

درود بر شما
زیبا قلم زدید بانو
👏👏👏💐💐💐

پاسخ
- دنیا تیموری
  بهمن 2, 1402
  
  درود و سپاس از نگاه و نظرتون🙏🌹🌹
  
  پاسخ
فرامرز عبداله پور
دی 30, 1402

درود زیبا ودلنشین سروده اید
⚘⚘⚘⚘
زنده باشید به مهر

پاسخ
- دنیا تیموری
  بهمن 2, 1402
  
  درود و بی نهایت سپاس از نگاهتون🙏🙏🌹
  
  پاسخ
شادان شهرو بختیاری
بهمن 2, 1402

آفرین
سپید روسفیدی ست
لب مریزاد

تنها عیب اش این است که بندها از همدیگر تفکیک نشدند .
نوع و جنس نگاهتان را دوست داشتم.

ما ( تصویر سازی ) می کنیم , تا به واسطه ی آن تصویرسازی ( مفهوم پردازی ) کنیم .

تصویرسازی و مفهوم پردازی , دو رویِ یک سکه اند .
علت و معلول همدیگر هستند .
اگر اختلالی در یکی از آنها رخ بدهد , آن اختلال را به دیگری منتقل می کند .

برای رسیدن به تصاویر غیر کلیشه ای و ارائه ی مفاهیم غیر کلیشه ای , باید کشف تازه ای صورت بگیرد .

این کشف تازه , به واسطه ی ( مُشاهده ) اتفاق می افتد .
یعنی با جور دیگری نگاه کردن , به آن کشف تازه می رسیم که حاصل اش , تصاویر و مفاهیم غیر کلیشه ای خواهد بود .

امیدوارم همین رویه و همین روال را ادامه و ارتقاء بدهید . اگرچه با در نظر گرفتن کُلیت این سپید , این امیدواری پُر رنگ است .

موفق باشید . 👌👏👏👏

پاسخ
- دنیا تیموری
  بهمن 2, 1402
  
  به مهر خواندید.
  سپاس فراوان از نظر و پیشنهاد ارزشمندتون🙏🌹🌹🌹
  
  پاسخ