واو

” واو “

برای اینکه من خواننده ها را می دهم تسکین و آرامش 

بدان آینده ای نزدیک با دیوان شعرم فال می گیرند 

من اکنون کرده ام دور از جناح و دسته بندی های فرهنگی  

قیامی بر علیه شاعرانی کز مخاطب حال می گیرند  

سر آمد عمر دل دل کردن و در نی دمیدن ها  

و آنها که ردیف شعر خود را هم به این منوال می گیرند  

اگر پندارها شد نیک اگر گفتار با کردار شد نزدیک  

رود اندیشه ها از مرزها بیرون ، چرا طبال می گیرند؟! 

و اشک چشم هر خواننده ای را ای دریغا دوست می دارند  

و مثل مفسدین اقتصادی اعتبار از مال می گیرند  

چه فرقی می کند ایشان دقیقن مثل جمعی از اراذل نیز  

به دست و پای این خوانندگان خویش هم خلخال می گیرند  

و مشتی صنعت و آرایه و ایهام و یک بخشی پر از احساس  

و معیار کمی معنا و حتا کمتر از مثقال می گیرند  

کلیدی شاعران باید برای قفل ذهن این مخاطب ها  

فراهم کرده با این شرط مهری نیز از اقبال می گیرند  

و اغلب خالی از شور و شعور و زندگی هر شعر ایشان هم 

دقیقن نیز طعم و بوی نای میوه های کال می گیرند  

برای اینکه در تحلیل ذهنی بی نهایت ناتوان هستند  

به این خاطر عزیزانم که از اشعار ناب اشکال می گیرند  

اگر در داوری خیلی ضعیف و ناتوان باشند در تحلیل  

در اینجا جمعی از این شاعران هم خصلت دلال می گیرند  

و راه شعر را باید جدا سازند از مدح و ثنا امروز 

و باید دید روزی شاعران هم راه استقلال می گیرند   

تمام زندگی شعر و بنای زندگی شعر است می دانم  

دریغا پس برای شعر روز و هفته ، ماه و سال می گیرند ! 

برای اهل حکمت هیچکس قائل نمی باشد کمی ارزش  

که در این دوره از تن پروران تنها ، فقط تمثال می گیرند  

چرا روزی ندارد شاعری که اهل حکمت شد در این دوران  

و نانش می شود آجر ، دهانش را پر از سوفال می گیرند  

لباس اهل تن هرگز نباشد کمتر از مخمل و سرتا پا  

هنرمندان حکمت پیشه حتا کمتر از متقال می گیرند 

 تو می دانی چرا هر شاعری که اهل حکمت شد نحیف است او 

  ولی برعکس ، این تن پروران چون هیئت حمال می گیرند 

و تن پوشی  سبک در فصل سرما نیز می پوشند، اهل دل 

که پوشاکی فراوان نیز ، دور گردن خود شال می گیرند  

انرژی های این تن پروران صرف بدنها ، اهل دل اما  

برای روح خود از آن انرژی های مالامال می گیرند  

 2 ساعت مانده به صبح روز سه شنبه  

12/12/1393