🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چشم های سبز تو در زمستان های برفی،
همیشه یاد آور چمنزارهای سبز بهارند،
چشم سبز و گونه ی سپید و لب سرخ تو،
پرچم جمهوری اهورایی غم زده گان جهان ست،
مژه هایت، نرده های استبدادی ست،
بر گرداگرد زیبایی نگاهت،
عشق، سوار بر قایقی چوبی،
سرگردان ست در دریاچه ی چشم هایت،
تو پلک می زنی،
و انگار شاپرکی بال بال می زند در باغ،
و من همین که پلک می گذارم بر هم،
مدام می تراود از ذهنم رؤیای دل انگیز آزادی .
مهدی بابایی ( سوشیانت )
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
بهمن 13, 1402
سلام مهدی جان
یه پا داری فرانوشت نویس میشیا
خوب بود
آفرین
پاسخ
بهمن 13, 1402
سپاس از نگاه پر مهرتان، پاینده باشید به مهر
پاسخ
بهمن 13, 1402
درو
🌹🌹
پاسخ
بهمن 13, 1402
درود و سپاس جناب حسینی، پاینده باشید به مهر
پاسخ
بستن فرم