🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۶/۰۲ |
| تعداد شعر: | 165 |
| تعداد مطالب: | 24 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۰۸ |
نفس هایت روی گونه هایم به شماره افتاده بود
و گدازه ها
از چشمه ی مژگانت
بر لبانم
جاری می شد
تا سحرگاه
اذان شبنم ها
از تمام گلبرگ های روی زمین
به گوشم می رسید
و من چقدر خسته بودم…
چنگِ قلبم
از آزارِ هیچ کس نبود
و من در مجازات دلدادگی نبودم
آواز شماره ها،
از ناقوس دوردستی
در خاموشی نامتناهی شب
تکرار می شد:
چشم هایت بسته اند
دهانت باز
ماشه را بکِش!
تا آخرین بوسه
در حسرت این پرواز نسوزد
و من چقدر خسته بودم…
یک نفر به شیشه ی پنجره می زد
با سر انگشتانی که یاد آور باران بودند
و تصنیفی از شعر های شانزده سالگی ام
که
“… دلم در آتش هجران تو می سوخت
لبم بغض فراقت را به لب می دوخت
نگاهم پشت پایت خیره مانده بود
درونِ دیده ام آبی نمانده بود
دو چشمم در مسیر سنگ های کوه
ردِ پای تو را می جُست با اندوه …”
و من
از بهرام و ناهید می گذشتم
تا در آغوش خورشید جان بازم
نفس هایت روی گونه هایم دوباره به شماره افتاده بود
چقدر خسته بودم…
ششم دی ماه نود و چهار
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
اسفند 12, 1397
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اسفند 12, 1397
سلام
واقعا لذت بردم
ممنون از ارسال این اثر نفیس
در پناه خدا 🌿👏🌿
پاسخ
بستن فرم