پندِ نیک اندیش را، بشنو ز ما

سلام و درود بر جناب بایبوردی عزیز

بسیار زیبا

در پناه خدا 🌿👏👏👏🌿

سلام

استاد ارجمند جناب خراسانی اندیشه نگار

سپاس از همراهی

شادکام باشید

تقدیمی : 🌸

دلاور جهانی ، کورش نام را
که نام آوری بود تحسین سرا

جهان آفرین را به یاد آوری
که نیکان میان خلق ها داوری

به تاریخ باید گذر کرد ، هان
که تاریخ سازی حقیقت بیان

بیان فهم شد دیده باید گشاد
که مردانِ دنیا ، حقایق به یاد

که نامش به قرآن اشارت همان
که تاریخِ قرآن ، از او یاد ،هان

ز ذوالقرن ، یادی کنی ، ای نبی
به تبلیغ ، هادی میان خلق همی

جهان آفرین را سپاسی دلا
که هادی میان خلق ها رهنما

که ما بینِ خلقی هم او رهنما
گرایش به آیین ایمان ، دلا

جهان آفرین را بباید سپاس
که مردان راهی شدند حق شناس

به ایران و ایرانیان ، افتخار
که نیکان تمامی از او یادگار

قلم را ، نگارشگر آمد ، ولی
دلاور کوروش بود هان خود یلی

سوره کهف آیه 83 الی 99

83

خدایا ! به ما نیز ، ظرفی بده
که در صبر باشیم چون او سده

بپرسند از تو سؤالی رسول
حکایت ز ذی القرن حق را قبول

به آنان بگو زود گویم جواب
به وقتش حکایت شود در خطاب

84

به او داد خالق ، بسی قدرتی
زمین را به تمکین وِرا نصرتی

85

که هر رشته چیزی به او داده ایم
هم او را به حق ، یاوری کرده ایم

86

به مغرب زمینی ، سفر شد قروب
در آن جا که خورشید عالم غروب

که خورشید در چشمه ای تیره آب
غروبی بکردش ، چنان یک حباب

گروهی که کافر به دین بوده اند
به ذی القرن گفتیم ، پیمان کنند

چو ایمان بیارندشان ،لطف ها
که در غیر این می رسد قهرِ ما

87

که ذی القرن گفتا : دلا این چنین
که هر کس ،ستم ها کند در زمین

به کیفر عذابی ، رسانیم شان
پس از مرگ هم در عذابی همان

88

بدانید هر کس به آیینِ ما
در آید ، نکوکار گردد ، رها

ز کیفر عذابی هدایت شود
سعادت ببیند چه نعمت خورد

چه پاداش عُقبی و دنیا دهیم
به آرامش آسایشی ،جا دهیم

89

از آن جا گذشت تا به مشرق زمین
که سیّاح بودش زمین را ، همین

90

که خورشید را در طلوعی ، ببین
به مغرب زمین درغروبی همین

که قومی بدیدش در آن آفتاب
نبود سایبانی ، حرارت به تاب

91

ز احوال شان ، ما خبر ، داشتیم
تو هم تا ببینی که ما خواستیم

92

سفر را ، ادامه ، به سمتِ شمال
به جایی رسیدش که فهمش کلال

93

دو سدّی که منجر ، شمال و جنوب
که وحشی ببودندشان چون ذئوب

94

به ذی القرن گفتندشان این دو قوم
چنان ظالمانی ، به تاریخِ یوم

که خرجش دهیم ما که سدّی کشی
ز یأجوج و مأجوج ، ما را ، رهی

95

به آنان بگفتش : خدا ثروتی
عطا کرده بر من ،کمک قوّتی

به همراه من کارگر می شوید
بسازیم سدّی ، ز شرش رهید

96

بگفتا : شما آورید آهنی
زمین را به آبی کنید تا همی

به دیوار چینیم سنگ آهنی
ز عمقِ زمین تا به بالا همی

بیفروختند آتشی شد مُذاب
گدازه شود آهنی همچو آب

مذابی ز مس ، در میان درزها
که ما بینِ سنگ آهنی مس به لا

97

چنان سد قوی گشت دیگر دو قوم
به آزارِ هم ، صلح دادند ، یوم

توانای ، تخریب و بالای آن
چنان ناتوان در تعجب همان

98

بگفتش که این لطف پروردگار
که شامل بشد ، سد را بر قرار

قیامت به روزی خرابی شود
که فرمان خالق به آنی شود

که این وعده ای شد ز فرمانِ حق
زمین ، لرزه آید ، قیامت به شق

99

رسد وعده ای قوم یأجوجیان
به همراهِ آنان ،که مأجوچیان

ز موجی پریشان شوند فرشیان
دمیده شود صور جمع در میان

بیابان ببینی پُر از انسیان
قیامت بشد هر چه هستی عیان

ولی اله بایبوردی

🌸🌸🍃🌿💐🌿🍃🌸🌸

تو
چه کردی
که
طفل زمین
نخندید
در
هنگامه ی زا
همه ی هستی
به پایش
نوشتند
تا
روز جزا

حامی شریبی

تقدیمی
شاعر اندیشمند جناب بایبوردی عزیز و نازنین دل 💐💐💐💐💐