یک دوست
مرداد 27, 1401

آنگاه که پیدایی پنهان تو دیدند
هر لحظه ملائک ز رخت بوسه بچیدند

صدها گل پرپر شده در دامن این خاک
با شمع طلب حسرت پروانه کشیدند

هرگاه که تن جامه درید از پی دلدار
جانان جهان در ره آن ماه خمیدند

بر ساحت پرنور تو ای گوهر خورشید
مردان خدا شاد چه مستانه دویدند

بر آن دل دیوانه ی عاشق شده دیدم
روح نفسِ بوسه ی مستانه دمیدند

پاسخ
طارق خراسانی
مرداد 27, 1401

سلام

خیرمقدم 🌹🌹🌹

در پناه خدا🌿👏👏👏👏👏🌹🌿

پاسخ
طلعت خیاط پیشه
مرداد 27, 1401

درود بر شما
زیبا سروده اید
منتظر سروده های دیگر شما هستم
موفق باشید
🙏🌹🌹🌹🌹

پاسخ
زهرا آهن
مرداد 28, 1401

هرگاه که تن جامه درید از گره ی عشق
پیمانه ی می بر سر این خاک خمیدند

درودها🌷🌷🌷

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

کنار دوده ی سیگارَت بخار چای پریشان بود
دلیل قُل قُلِ قلیانت عبور از شب تهران بود

بر استکان اساطیرت شکوه دولت شاه عباس،
در ابروان کمانگیرت نشان آرش دوران بود

به قهوه خانه ی چشمانت چه پرده ها که نمی خواندم
که نقش رستم دستانت پر از حماسه ی پنهان بود

پیام قصه ی تهمینه، درام رستم و سهراب است
تمام غُصه ی آئینه فریب خوردن انسان بود

در این شبانه ی جنجالی میانِ پرده ی نقالی
ببر مرا به همان حالی که عشق مرشد شاهان بود

تمدنی و مباهاتی، نگاره ها و عماراتی
که تخت سلطنت جمشید در اوج کوه نمایان بود!

و داریوش خردمندی، کتیبه های فرهمندی،
پیام صلح خوشایندی که روی لوحِ زرافشان بود!

سوار موج خلیج فارس بتاز کوروشِ خاک پارس
به سوی آتش اسکندر، که نوح حامل طوفان بود

میان سینه ی تبدارم دوباره شور خزر دارم
ببار ابر تب آلوده به جنگلی که گلستان بود

بریز قهوه ی تلخی چند، بنوش شعر مرا با قند
که حال فال غم انگیزم شبیه پرچم ایران بود…

« ناهید سعیدی »

تازه ترین نقدها