مسعود احمدی
مهر 11, 1401

درود و سپاس نازنین سلمان .
گر چه از نقدهایت بیشتر بهره برده‌ام تا کنون تا از لطف‌هایت ، اما ادب حکم می‌کند که سپاسگزار این لطف بیکرانت باشم رفیق 🌹❤❤

پاسخ

فریبا نوری
مهر 10, 1401

درود جناب احمدی گرانقدر
هر سه زیبا بودند ولی کوتاه دوم به زعم من به لحاظ قدرت و ایجاز عالی بود
🌷🌷🌷

پاسخ
- مسعود احمدی
  مهر 11, 1401
  
  ممنونم . چقدر باعث افتخار است تاییدیه ی خانم نوری عزیز 🌹🌹🙏🙏
  
  پاسخ
پانته‌ آ عسکری
مهر 10, 1401

هم به لحاظ مضمون سازی و هم تداعی گری معنایی و لفظی،
هر سه اثر، پرداختی درخشان و حساب شده دارند
چیزی که کوتاه اول را برای من چشمگیرتر می کند
جمله ی « ما نمی رویم » در ابتداست
که علاوه بر ساخت تداعی لفظی موفق و ملموس
در ادامه خواننده را با
صحنه باشکوهی مواجه می کند که حکایت از
تخیل خلاق شاعر دارد و جاندار در ذهن ماندگار می شود

اینجا خانه‌ی ماست
اصلا دلم میخواهد
روی کویر ولو شوم
پشتم را به البرز تکیه دهم
و پاهایم را
تا خلیج فارس
دراز کنم …
.
.
سلام و سپاس که در کنارمان هستید
جناب مسعود احمدی ارجمند
.
🍃🌸🍃
.
.

پاسخ
- مسعود احمدی
  مهر 11, 1401
  
  سلام و سپاس …ممنونم از شما … این بداهه کوتاه را در حالت خشم ، در روزی که خانم زینب ابوطالبی گفته بود هر کسی قانون ما را دوست ندارد ، می‌تونه جمع کنه و از ایران بره ، سرودم ….
  البته فکر کنم الان ایشان باید به فکر رفتن باشند 😊😊😊
  ممنونم بزرگمهربان بانو 🙏🌹🙏
  
  پاسخ
  - پانته‌ آ عسکری
    مهر 11, 1401
    
    بله با همان سطر اول شعر، جمله ی «…می تونه جمع کنه و از ایران بره» در ذهن مخاطب زنده می شود
    خاطره اش از جنس همان زخم هاست که الان دهان باز کرده
    و شعر مثل مرهم روی زخم عمل می کند وقتی تصویری در ادامه می دهد که شاعر روی کویر ولو شده پشت به البرز تکیه داده و پاهایش را تا خلیج فارس دراز کرده.. فوق العاده ست
    این خاک، میراث آبا و اجدادی همه ماست، پس گرفتنش مستلزم این است که تصویر داشته باشیم. تصویری از آینده
    .
    .
    
    🍃🌸🍃
    
    پاسخ
طلعت خیاط پیشه
مهر 10, 1401

جناب احمدی ارجمند
درود بر شما زیبا سروده اید
💐💐💐💐🙏🙏🙏🙏

پاسخ
- مسعود احمدی
  مهر 11, 1401
  
  درود نازنین شاعر نیک .سپاس🌹🙏🌹
  
  پاسخ
رضا محمدصالحی
مهر 11, 1401

سلام شاعر گزیده گو

پاره اول بسیار زیبا و دارای تصویری عالی و صمیمی است از یک خشم مقدس و یک دلبستگی لاجرم که :

اصلا دلم می خواهد در کویر لم بدهم به البرز ( و کاش می گفتید دماوند) تکیه زنم و پایم را تا خلیج فارس دراز کنم

درود بر شما

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ثبت نام در شعرپاک

شراب چشم قشنگت خمار خانه ی من
تمام سهم منی از جهان: سرانه ی من

به بوی موی تو جان می دهم نسیم بهشت
همیشه مقصد من بوده ای: کرانه ی من

که گفت؟ جان مرا آتشی زده ست رقیب
که شعله می کشد از جان و تن زبانه ی من

شریک دزد شدی با رفیق قافله ها
به خال می‌خورد این تیرتان کمانه ی من

پری بکش به هوایم، بیا خراب نکن!
قفس به عشق تو بوده ست آشیانه ی من

شبیه حسرت فرهاد و تیشه ی کُندش
صدای کوه گرفته ست با ترانه ی من

صدای پای تو پیچید و بوی یار آمد
شنیده ام که دلت شد شبی روانه ی من

« معصومه بیرانوند »