🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۶/۱۴ |
| تعداد شعر: | 12 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۰۹ |
محو در قله معنا بودم…
نور خورشید به پهنای حقیقت گم شد…
منطق تاریکی…
متن با حاشیه را برهم زد…
و نفس حبس شد انگار کسی می‌شکند حنجره را…
حس گمنامی و غربت دارم…
در هوایی که جهان دلگیر است…
و تو پیدایت نیست…
بغض می آید و من می‌خوانم…
کاش احساس من از حاشیه ها پر زده بود
من به دنبال تو در قافیه ها گم شده ام…
لحظه هایم همه مدهوش تماشا شده اند…
در تمنای تو طوفان دلم پیدا شد…
ابر معنا به لطافت بارید…
و هزار شعر تناسخ همه از یادم رفت…
من و یک عالمه نا آگاهی…
چه کسی گام مرا می یابد؟
چه کسی دارد دوست؟
چه کسی چشم به دیدار من است؟؟؟
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
بستن فرم