🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
پاک شد از خاطراتم هر چه از دیروز بود
جُز همان نقاشیِ رنگینِ لیلی بازی ام
فصلها و سالهایِ بیشماری خط زدم
خط نخورد امّا کتاب و دفترِ آغازی ام
مانده ام در کوچه هایِ کودکی ، قربانیِ
آرزوهایی که کردم ، از سرِ لجبازی ام
فکر می کردم ، که دنیا مهربانی میکند
مثلِ مادر ، با تمامِ گریه و طنّازی اَم
قد کشیدم ، ساقه ام خشکید ، از نامردیِ
خَلقِ بدخواهی که بشکستند خانهسازی ام
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
اسفند 8, 1400
سلام
قطعه ی زیبایی ست
قد کشیدم ، ساقه ام خشکید ، از نامردیِ
خَلقِ بدخواهی که بد بودند با خانهسازی ام
در پناه خدا سلامت باشید 🌿👏👏👏👏👏👌🌹🌿
پاسخ
اسفند 8, 1400
درودها استاد خراسانی ارجمند
سپاس از نگاه و همراهی شما
پاینده باشید و تندرست
🙏🌹🌱
پاسخ
اسفند 8, 1400
پاک شد از خاطراتم هر چه از دیروز بود
جُز همان نقاشیِ رنگینِ لیلی بازی ام
درودها بانو جلیل پور گرانقدر
بسیار زیبا
در مورد بیت آخر اگرچه شکستن خانهسازی، فرو ریختن لگوهای خانهسازی کودک را در ذهن تداعی میکند که منظور شاعر است، پذیرش ترکیب کلی جمله و مصراع کمی سخت است.
🌷🌷🌷🌷🌷
پاسخ
اسفند 8, 1400
درودها استاد عزیز مهربانو نوری عزیز
حضورتان و نگاهتان را ارج می نهم
در نسخهی بداههی شعر مصرع آخر
“مردمانی که شکستند ،برج خانهسازیام”
بود که بعد از ویرایش به این مصرع
رسید که ظاهرا دوباره احتیاج به
بازنگری دارد .
سپاس از نکته سنجی و مهر نگاهتان
🙏🌹🌱🦋
پاسخ
اسفند 9, 1400
سلام و درود
زیبا، واقعی و البته هنرمندانه سروده اید.
پاسخ
اسفند 14, 1400
درودها جناب رضاپور گرامی
سپاس از مکث نگاهتان
پاینده باشید و مانا
پاسخ
بستن فرم