گربه‌ی بیمار

سلام‌و‌درود‌ بر استاد گرامی و‌بزرگوارم‌
جناب معین حجت
بنا هست بعد از پایان گارگاه نهم به تدوین فرهنگ نقد شعر و‌آثار ادبی پرداخته تا
ان شاء الله سایت پاک نفیسه ای گرانبهاء به آستان مقدس شعر و ادب ایران تقدیم کند .
ضمن دعوت پیشاپیش از آن نازنین وادی شعر و ادب به کارگاه نقد ، صرفا “نظری’ در باره شعر بسیار ارزشمند امروز شما بصورت مختصر داده که جنبه ” نقد” ندارد .
این نوع اشعار که در عصر حاضر سروده می شود در هر قالب چه کلاسیک ، نو، سپید ،زلال ،سه گانی و …هر قالب دیگر شعر روز است بدین معنا که روزگار امروز ما و‌جهان دچار بلایا و مشکلاتی شده است که چشمان تیز بین شاعر یک یک آنان را رصد کرده و به زبان شعر در قالب های گوناگون بیان می کند .
اینکه یکی بیاید و‌بگوید غزل و قصیده و‌مسمط و‌…کهن و فرسوده شده اند از جهل مرکب است تا خدا خدایی کند و‌ مردمی در ایران و جهان به زبان فارسی صحبت کنند قالب های شعر قدیم و‌به عبارتی بهتر قصر با شکوه شعر کهن محکم و‌پابرجا خواهد بود و یقین دارم پس از شورش کودکانه ای در آغاز پیدایش شعر نو‌ که همین عنوان شعر نو ضربه سختی بر شعر کلاسیک بود ، قصر شعر کهن دیدنی تر و زیباتر شد ، زیرا در تالارهای بزرگ این قصر تابلو هایی از شعر سپید ،نیمایی، فراسپید و…نصب خواهد شد و‌زیبایی و‌عظمت آن را دوچندان خواهد کرد.
امروز بیان واقعیت های جامعه ایران و اتفاقات بدی که در جهان رخ نموده آن هم به زبان ارزشمند “شعر’ شجاعت و شعور می طلبد و بارها دیده ام حضرتعالی با شجاعت و شعور عالی ، مو‌به مو وقایع تلخ و‌ شیرین را رصد و بررسی و به نحوی زیبا و استادانه از طریق شعر بیان فرموده اید دیروز هم غزل زیبایی از شادان شهروز بختیاری داشتیم که الحق جای تحسین داشت ایشان هم از قالب غزل استفاده کرده و‌ اثری ستوده بود .
یک‌بار دیگر اثر فاخر حضرتعالی را با دوستان همراه می خوانیم :

عدّه‌ای اَذهان مردم را پریشان می‌کنند
واژگون تفسیری از آیات قرآن می‌کنند
روز و شب در حال تفتیش‌ند در هر گوشه‌ای
شاهدانِ خوشه‌چین را سخت گریان می‌کنند
منفعت‌جویان عالم با شعوری مُندرس
پای در پاپوشِ انسانِ مسلمان می‌کنند
شیوه‌ی آئین‌شان احسان مَرهم نیست،نیست
زخم‌ها را تازه با نیشِ نمکدان می‌کنند
تا که می‌خواهد ببارد ابر آرامش به شهر
باز بد گوئی از قطرات باران می‌کنند
از سفر سوغات‌شان جز فتنه و جز درد نیست
آنچه می‌آرند را پیوسته کتمان می‌کنند
آن بنایی را که تاریخش به طول قرن‌هاست
قوم نحس عقده‌داران خُرد و ویران می‌کنند
عدّه‌ای هم، رزق ملّت را به یغما می‌برند
کودکی را بی‌نصیب از لقمه‌ای نان می‌کنند
یا که با زور و تشر ارباب بستان می‌شوند
دزدی از پالیز سبزِ، پیر دهقان می‌کنند
تا که هستند این خلایق در حریم زندگی
صد هزاران مرتبه تجدید بحران می‌کنند
تا به کِی خیل طبیبان می‌رسند از خان عشق
چاره‌ای بر گربه‌ی بیمار ایران می‌کنند ؟
در پناه خدا 🌱🌹👏👏👏👏👏👏👏🌹🌱

درودها جناب حجت بزرگوار و نازنین
بینهایت دردمندانه و در عین حال زیبا قلم زدید.
سپاس بیکران بابت به اشتراک گذاری این نفیسه ی بینظیر. 🙏🙏🙏👏👏👏💐💐💐

جناب معین حجت ارجمند
درود بر شما بسیار زیبا سروده اید.
تاکه میخواهد بباردابرآرامش به شهر
باز بدگویی ازین قطرات باران می کنند
🙏🌸🌸🌺🌺🙏💐🌿🍃

درود جناب حجت👏👏👏👏👏🌺🌺🌺

درود درود بر استاد حجت گرامی و این قلم مستحکم و کوبنده
👏👏👏🌺🌺🌺❤️❤️❤️