🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
یک قلم من طلبت
چرا که خواندم لقبت
نَشِنیدی تو مرا
هرچه گفتم سخنت
بده آن قلب که از من
یَل تو امانت است
بِده آن چشم، که نورش
نظر شب صفت است
بِده آن هوا که جَوَش،
نفسی ست در نفست
بِده آن روح که وجودش
همه آن وصل تو است…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
بستن فرم