🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۰۳/۲۴ |
| تعداد شعر: | 239 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۳۱ |
دستم به نوشتن نمی رود
بغضی تاریک
گلوی واژه هایم را گرفته است
و تو تنها از دور مرا به باد نگاه گرفته ای
آنگاه که شعرهایم
یکی یکی می میرند
و چشمهایم به سوگ نشسته اند.
بار حرفایم سنگین است
و سکوت مدام تنهایی ام را پک می زند.
#دنیا_تیموری
۰۳/۱/۱۴
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
فروردین 19, 1403
درود بر شما بانو تیموری ارجمند
مثل همیشه زیبا
قلم و وجودتان سبز و مانا
شاد و سلامت باشید🌺🌺🌺👏👏👏
پاسخ
فروردین 19, 1403
درود و سپاس از نگاهتون🙏
به مهر خواندید🌹
پاسخ
بستن فرم