شعر پاک

شراب چشم قشنگت خمار خانه ی من
تمام سهم منی از جهان: سرانه ی من

به بوی موی تو جان می دهم نسیم بهشت
همیشه مقصد من بوده ای: کرانه ی من

که گفت؟ جان مرا آتشی زده ست رقیب
که شعله می کشد از جان و تن زبانه ی من

شریک دزد شدی با رفیق قافله ها
به خال می‌خورد این تیرتان کمانه ی من

پری بکش به هوایم، بیا خراب نکن!
قفس به عشق تو بوده ست آشیانه ی من

شبیه حسرت فرهاد و تیشه ی کُندش
صدای کوه گرفته ست با ترانه ی من

صدای پای تو پیچید و بوی یار آمد
شنیده ام که دلت شد شبی روانه ی من

« معصومه بیرانوند »

سیدمحمدرضا لاهيجی در افق

سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید

طارق خراسانی در می گذرد…

سلام‌ هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این‌ نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر

مجید قلیچ خانی در در فراسوها

دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان

مجید قلیچ خانی در در فراسوها

درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی

در در فراسوها

درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،