شعر پاک

در آن قریه که مِه به خصومت
روشنی را بر صلیب خشم خویش آویخته بود ،
شبحی خاک را جستجو می کرد :
دختری
عروسک
سر بریده اش را
به خاک می سپرد ….

« مهرداد مانا »

مهرداد مانا در درد دارد مست باشی بی می و…

گاهی فکر می کنم غزل مرده است و باید دیگر فاتحه ی آن را خواند

مهرداد مانا در سر منشاء دیوانگی

سلام شعرتان که مطابق معمول زیبا بود . و کلا چون شما زیبا غزل می سرایید،

علی معصومی در سر منشاء دیوانگی

سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و سپاس مجدد

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی