انالله و انا اليه راجعون = جغرافیایِ طواف
هر ممکن الوجودی ( قابل رويت يا قابل لمس يا قابل احساس باشد ) از مبدأ
( واجب الوجود ) خلق شده است و حرکتی دايره وار را شروع می کند و به محض شروع حرکت و با نگاهی ذاتی و فطری و غريزی به سمت آن مبدأ , حرکتش آغاز می گردد و بلافاصله اقرار به بيان انالله ( از اویی ) دارد و وقتی فرزند از منزل خارج می شود و برای
انجام خدمت سربازی راهی پادگان يا جبهه می گردد ( در زمان حرکت به سمت خيابان ویا کوچه ) چند بار به عقب نگاه می کند و ارتباط خاص و ناگسستنی اش را با اهل خانه و خصوصا مادر احساس می کند و با نگاههای مکرر رشته ی اتصالِ خود را همواره درک کرده و به عنوان توشه ای , به همراه خود تا مراجعت به خانه حفظ می کند .
يادآوری از اويی ( انالله ) او را در طول سفر و ناهمواريها و تنهائی ها , مطمئن نموده و هر گاه فاصله , باعث بروز غم و اندوه شود با يادآوریِ از اويی و اميد به برگشتِ خود به فضای خانه , و به آغوش مادر به آرامش لازم می رسد .
هر چه از طول سفر کاسته می شود و گذر ايام صورت می پذ يرد ,
موضوع انا اليه ( به سوی او ) برای فرد تحقق بيشتری پيدا می کند و سختی های سفر را به اميد برگشت مجدد قابل تحمل می نماید .
در خاتمه ی مأموريتش ( نقطه آغاز انالله ) و رسيدن به نقطه ی پايانیِ حيات دنیائی (يعنی پيری) آرزوی حرکت بسوی او را دارد زيرا توشه ی جوانی و سلامت و توانش تحليل رفته و سرمايه ای برای ادامه ی راهِ بيشتر ندارد , پس در دوران فرسودگی و ناتوانی نياز به رجعت ( به مبدأ ) بيشتر احساس می شود و شروع دوره ی پيری شروع مرحله انااليه نيز هست .
در پايان راه (دوری از او) نياز به ا صل و مبدأ مشهود می گردد و موضوع (راجعون) رجعت مفهوم دلتنگی و تنهائی مشخص تر می گردد .
در اين راستا با تولد آدمی مرحله انالله آغاز و در دوران سخت پيری مرحله انااليه مشهود می گردد و در لحظه مرگ , مرحله راجعون شکل کامل به خود گرفته و محقق می شود.
انسان جبراً متولد و جبراً می ميرد و تنها در طول مسيرِ از اوئی که اختياريست
می تواند بر اساس هجرت و به استناد آيه لايکلف الله نفسا الا وسعها با تلاشِ همه جانبه در اين مدتِ اختياری به بهشت اختياری نايل گردد .
و در طولِ مسير با حرکتِ اختياریِ خود , فرصتی است که می توانیم خود را با رعايت تقوای الهی و با اعمال و تفکرات و رفتارهای ارزشی , به مرحله بازگشت به او ملحق شویم
هر لحظه را غنیمت شماریم , آن لحظه ممکن است آخرین لحظه حضور ما در حیات دنیوی باشد بدیهی است با بسته شدن پرونده آدمی , فرصت جبران نخواهد بود .
شروع طواف از ضلع حجرالاسود است وحرکت بر مدارِ توحيد و با اعلام و بيان الله اکبر آغاز می شود .
(تولد آدمی = آغاز مرحله انا لله = تحول ا نسان = حرکت برای کسب معارف و بهشت اختياری )
هبوط انسان يعنی جد ا شدن انسان از بهشت اجباری
و حيات آدمی يعنی تلاش انسان برای دستيابی به بهشت اختياری .
بيان کلمه توحيدی لااله الاالله, همانا اعلام تولد انسان و لزوم چگونه شدنش
از بودن به شدن اوست.
در حین طواف و برای گُم نشدن از محورِ توحيدی , می بایست نيم نگاهی به سمت چپ و به مرکزيت خانه ی خد ا داشته باشیم تا به دو موضوع مهم توجه دائمی صورت پذیرد .
موضوع اول : لازم است تا نگاه به مرکزيت مدار توحيدی باشد که حاکميت و مرجعيت خداوند را در همه مراحل و تصميمات مد نظر داشته باشد و سعی در خارج نشد نش حولِ مدارِ توحيدی و عدم انحراف از مرکزيت مبدأ باشد .
موضوع دوم : هر لحظه بداند از اوست و در تفکراتش به سوی اويی را در حرکت تعادلی و ثابت و مستمر بر مدار توحیدی حفظ کند .
پس انالله با شروع حرکت از نقطه حجرالاسود که همانا به مفهوم تولد دوباره انسان متعالی در حيات طيبه ا ست , آغاز می گردد و در طول مسير تکاملی می رویم تا از اويی را , با به بسوی اويی منطبق نمائيم و زندگی آدمی که از تولد شروع می گردد با عدم تغيير در مدارِ توحيدی و به قصد دريافت ارزشهای موردِ نظرِ خالق هستی ؛ به بهشت اختياری برسيم.
در طول ايام زندگی , اگر تمامی اعمال و کردار و ا فکار ما حول مدارِتوحيدی و با نظر خالق هستی باشد هر لحظه توا نسته ايم مرحله انااليه ( بسوی اويی ) را محقق سازيم.
ا نسان با توجه به حتمی بودن رجعتش و پاسخگوئی اعمالش هر لحظه به مرحله حتمی و غير قابل اجتناب راجعون توجه کافی نموده و به همين دليل تک¬تک حرکت های توحيدی ( بر مدار اخلاص ) به رجعت در اتمام دور توحيدی , ختم گرديده و با پايان يافتن هر دور توحيدی از طواف هفتگانه , شروع مرحله شدن , از (انالله) است و با (انااليه) ادامه يافته و با (راجعون )و بازگشت خاتمه می يابد.
نمودار طواف توحيدی به قرار زير است :
1) انالله = شروع حرکت از مبدأ حجر الاسود = تولد انسان = ازاويی
تولد ولايی امام علی آيه 55 از سوره مبارکه مائده 5 – انما وليکم الله و رسوله….
2) اناالیه= حيات طيبه امام علی = بسوی اويی , چگونه زيستن مولا علی
3) راجعون = بازگشت و رجعت = چگونه مردن , شهادت مولا علی (ع)در مسجد و لقاءالله.