🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
در ارتفاع کمی
قرص ماه می تابید
و کاج کوچک قلبم
سوار موجی نرم …
اگر چه ساحل من دور بود و ناپیدا
صدای نغمه ی خوابی عمیق
چون رویا
در آب می خزد و خیز می خورد تا ماه
و با سخاوت و مهری نجیب می پاشد
به روی صورت من
برق نقره فامش را …
چه روشنای عجیبی
غریب اما نیست
گشوده پرده ی اسرار ماه در هر موج
به عطر وحشی گیلاس و لهجه ی هر برگ
به باغ خسته ی دل های بی تپش از درد
شفق نشسته به تالاب شب –
به نجواها
بلند شد پرِ پرّانِ هر سپیداری
که خواب های سبک را به آسمان می برد
و تا پرنده ی رویای دور من می رفت
در ارتفاع کمی
روی ماه می تابید …
شانزدهم شهریور ماه نود و پنج
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
فروردین 4, 1398
سلام و درود
سال نو مبارک
چه شعر زیبا و لطیفی
در پناه خدا 🌿👏
پاسخ
فروردین 4, 1398
سلام
و
درو دها
چقدر لطیف و مصور
روانتر از آب
و
روشن تر از مهتاب
هزار نیاز نگاه را
تاب می داد…
بداهه
بافتی حریر گون
و ریتمیک وتمی ترنم گون داشت
علاوه بر ارزندگی محتوا
و
دستمریزاد
🌺🍃🌺🍃🌺🍃
پاسخ
بستن فرم