🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 آبروی زمین

(ثبت: 234865) دی 5, 1399 

آبروی زمین

تو باید از مراسم گریه
با بوییدن سادگی باد
رد غزلهای مهتاب را
دنبال کنی

هنگام عبور از ذهن خیس علفزار

بوسه هایت را لای بابونه ها
و ترانه های از بر را

در جیب آخرین ستاره نیم سوز پنهان کن

کولی های آن دیار
از خطوط نگاه و شبنم

نفس درگاه هفت ترانه بوسه را
کف بینی می کنند

خوب بیاد داشته باش

چیزی از خیال جنگل و
انبوه گهواره های
میلاد
نمی دانی

بعد از عبور
به معبد خواهی رفت
با سقف ساده ای از جنس
تشنگی

و گلدسته هایی از خوشه و گندم و باران

موبد پیری خواهی دید
که از خاطره بید و زاری
برگهای مرده پائیز
برایت گلوبندی خواهد بافت

سلام کن
تا بعد از ادای احترام
با آب پشت پای پرندگان مهاجر تعمیدت دهد

به هنگام اعتراف
از سکسه بغض کبوتران
با لهجه غلیظ ملائک
و خودسوزی آیینه بین و
قسم های ناآموزده صنوبران
از پس استخاره دریا
سخن بگو

در تاقچه ای که از
اطلسی های صبور
ساخته اند

کتاب مقدس را بر دار
و رو به جانب آخرین
ستاره های جنوب برو

به پشت خواب دره بوسه
گلگون غزل ها خواهی رسید

سرزمین کودکانی گرسنه
که بیش از اراده خویش
زاده شده اند

سینه های زمین را بر
دهانشان بگذار
آبروی زمین اند

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. 🌷🌺🌷🌺🌷🌺🌷

    • شیخ زاده

      دی 5, 1399

      درود جوان نازنین
      قلمتان بسیار زیباست
      همیشه با طراوت و سلامت باشید وگلباران

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا