🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
میشکوفد با نگاهت غنچه های زندگی
یاد میگیرد ز رویت مهر و مه تابندگی
دُرّ غلطان ، لعل و یاقوت ، سیم و الماس و طلا
از تو آموزند رسم و شیوهء رخشندگی
حاتم طایی و ابر و باد و خورشید و فلک
یاد از خوی تو گیرند ای صنم بخشندگی
مور و زنبور و طبیعت ، موج و آب از ابتدا
یاد از پیش تو دارند نازنین سازندگی
رستم دستان و کوه و سخره اندر روزگار
از تو بگرفتند درس ماندن و پایندگی
درس اگر راضی نگیرد از کلاس درس تو
حاصلش در انتها نبوَد بجز شرمندگی
هر که شد اغوای اغیار و جدا از رسم عشق
خرمنش آخر شود انبار سرافکندگی.
سیدرضاموسوی راضی
بحر رمل مثمن محذوف
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مرداد 10, 1401
برای نوشتنِ تنها یک بیت شعر،
باید شهرهای بسیار
افراد و چیزهای گوناگون را دیده باشید
باید حیوانات را بشناسید
باید چگونگی پرواز پرندگان را درک کنید
و بدانید گلهای کوچک،
صبحها بهوقتِ شکفتن چگونه رفتار میکنند
باید بتوان دوباره مرور کرد
راههای سرزمینی ناشناس را
دیدارهای نامنتظر را
لحظههای عزیمت را
که سالها در انتظارشان بودیم
…
دریاها را
شبهای سخت لرزان سفر را
که با ستارگان پر زدند و رفتند
…
تنها در این زمان است
که فرا میرسد آن لحظهی کمیاب.
و از میان کلمات بسیار،
نخستین واژهی شعر، طلوع میکند.
.
.
.
درودها🌹
پاسخ
مرداد 10, 1401
درود و سپاس.
و نگاه عاشق بگونه ایی دیگرست ، عاشق حتی رفتار معشوق را که از نظر دیگران ناخوشایندست عین صواب میداند و آنرا حمل بر توجه دلدار میکند و اگر عاشق بنویسد ، حتی اگر قصد نداشته باشد ، نوشته اش شعری خواهد بود در توصیف رفتار و گفتار و پندار و … نگار.
پاسخ
بستن فرم