🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بر شاخه های نزدیکترین لحظه
می جوشم …
در برگهای سبز؛
دمادم دستهای نمو
بر تنه ی عریانی
جوانه می زند …
” عشق “
درشریان سلولهای آونگهای خشک
به میمنت بهار
روان درگامهای بلند
این آوند عطش
پر می کشدم پر
به سپید و رنگین های یاسمن
خوی لطف
نوازشی نو بر دلجویی
معطرش به پنجره های مژگان می چکد…
شمایل تو را
روی چشمه ی چشمان آبی ِهمیشه می کشد…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):