🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گر چه شیدای جهان ما را بس
ای نظر کرده به دور از هر خس
هر که دریا دل خاکی باشد
با هم او انس رها از هر کس
گر چه مجروح ز هر تنهایی
منتظر ماه رخی در ملبس
عشق را جلوه گری با معشوق
تا چو خورشید رها از محبس
ماه را کرده تماشا غمگین
با دلی غمزده ای دلواپس
ابتدا عشق رسی آن جایی
آن زمان دور ز نفسی کرکس
می شود حل معمّا والی
بین دل عقل شود آتش بس
ولی اله بایبوردی
25 / 05 / 1401
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مرداد 26, 1401
عشق را جلوه گری با معشوق
تا چو خورشید رها از محبس
درودها🌷🌺👏🍃🌿
مانا باشید و شاعر🌹🌸
پاسخ
مرداد 26, 1401
سلام
سپاس از حضورتان
🌹🌺🌹
پاسخ
مرداد 26, 1401
درود بر شما
قلمتان سرسبز
🙏🙏🙏💐
پاسخ
مرداد 27, 1401
سلام
شادکام باشید
🌸🌺🌸
پاسخ
بستن فرم