امیر جلالی
بهمن 27, 1398

بعد از مدتها غیبت ، دوباره خواندم اثری زیبا از شما و دوستان دیگر…
البته دو مورد برایم سئوال برانگیز بود ، رابطه ارغوان دل تنگم و قرارگاه مهرت… ؟؟؟
ای حال ارغوانی من
باش تا بمانم از این غصه ها بدور
عقل مرا خواب کن
تا بی صدا
به کوچه ها بزنیم

تقدیم به قلم دل نازک شما …
زیبا بود و درود بر شما

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  بهمن 27, 1398
  
  دلِ تنگِ ارغوانی ام به مهر حضورتان پر از قرار و شعف شد استاد گرانقدر و فرهیخته ام چه خوب شد که سری به پاکیان دلتنگ خود زدید، آرامش حضورتان و نظرهای پر انرژی تان مستدام بر سرمان باد که سخت دل تنگ مهر حضورتان بودیم،،،بیکرانها سپاس
  زمستان را بهاری نمودید
  چقدر شعرها که از لطف نگاه نازنین شما بی بهره ماند درین صفحه و چقدر خیل سپیدهای مشتاق که دست بر سرشان نکشیده اید
  بمانید به مهر
  بمانید خوب خوبان🙏🙏🙏🙏
  
  پاسخ
علی معصومی
بهمن 27, 1398

💐🌿💐🌿🌿

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  بهمن 27, 1398
  
  سلام و سپاسگزارم جناب معصومی استاد گرانقدر
  زنده باشید و پیروز🌿💐🍃💐
  
  پاسخ
محمدعلی رضاپور
بهمن 27, 1398

🌹🌹🌹

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  بهمن 28, 1398
  
  سپاسگزارم استاد گرانقدر🙏
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

کنار دوده ی سیگارَت بخار چای پریشان بود
دلیل قُل قُلِ قلیانت عبور از شب تهران بود

بر استکان اساطیرت شکوه دولت شاه عباس،
در ابروان کمانگیرت نشان آرش دوران بود

به قهوه خانه ی چشمانت چه پرده ها که نمی خواندم
که نقش رستم دستانت پر از حماسه ی پنهان بود

پیام قصه ی تهمینه، درام رستم و سهراب است
تمام غُصه ی آئینه فریب خوردن انسان بود

در این شبانه ی جنجالی میانِ پرده ی نقالی
ببر مرا به همان حالی که عشق مرشد شاهان بود

تمدنی و مباهاتی، نگاره ها و عماراتی
که تخت سلطنت جمشید در اوج کوه نمایان بود!

و داریوش خردمندی، کتیبه های فرهمندی،
پیام صلح خوشایندی که روی لوحِ زرافشان بود!

سوار موج خلیج فارس بتاز کوروشِ خاک پارس
به سوی آتش اسکندر، که نوح حامل طوفان بود

میان سینه ی تبدارم دوباره شور خزر دارم
ببار ابر تب آلوده به جنگلی که گلستان بود

بریز قهوه ی تلخی چند، بنوش شعر مرا با قند
که حال فال غم انگیزم شبیه پرچم ایران بود…

« ناهید سعیدی »

تازه ترین نقدها