![احمدرضا بهرامی](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2022/03/photo_2022-03-24_13-48-09-e1648173632178.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
ترس زین ویرانه عالم چون که آبادش تویی
درد بی درمان به از آن سر که سامانش تویی
تازی دنیا عنان خویش را بد پاره کرد
آنکه ظنش بود دستش بود افسارش تویی
چون عروس خیره سر باشد به نزدت عالمی
وای بر دنیای وارونی که دامادش تویی
رب رهایش کرد این ویرانگه موزون را
ننگ بر دنیای بیصاحب که خواهانش تویی
عالمی پیش خدا مسجود نامت شد ولی
نادم است الله چون مخلوق والایش تویی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
فروردین 14, 1401
سلام جناب بهرامی گرانقدر
خشم از دنیا و آدمهایش در این شعر موج می زند
و البته خشم در شعر و ادبیات زیبایی می آفریند
اما در واقعیت جهان خوبی و زیبایی و آبادی به اندازه زشتی و پلیدی و ویرانی وجود دارد و در نگاه واقع بینانه هر دو روی جهان و انسان را باید دید
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
پاسخ
فروردین 18, 1401
سلام و عرض خسته نباشید خدمت شما استاد محترم
بله فرمایش شما کاملا درست است
امیدوارم تمام دنیا پر شود از آبادی و شاد زیستن
باتشکر از شما🙏🙏🙏🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم