🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۱۰/۰۵ |
| تعداد شعر: | 234 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۸/۱۹ |
« به نام خدا »
سایه ای آمد شبی از راهِ دور
خسته اما ساکت و رام و صبور
اهل غربت بود و با من آشنا
از دیاری بی نشان و بی عبور
مست بود اما نه از جام شراب
نَشئه بود اما نه از وافور و فور
همنشینم شد در آن شام سیاه
چون غباری مانده از اهلِ قبور
روی دیوار اتاقم نقش بست
شد شبیهِ نقشِ رویِ سنگِ گور
سایه ام با او یکی شد ، ناگهان
شعله ور شد همچو آتش در تنور
گفت ؛ ای انسانِ خام اندیشِ پَست
ای ؛ سرا پا نخوت و کبر و غرور
غرق در امیال پوچِ خود شدی
روز و شب در حال عیشی و سرور
دل به این دنیای فانی بسته ای
بی خبر از عالم ؛ « بالا و نور » !
با نقابِ « دین » ؛ خیانت میکنی
صد هزاران بار در حدِ ؛ وفور
از حقیقت های هستی غافلی
چون که مشغولی تو با دیگر امور
با خودم گفتم که این درویش کیست ؟
از کجا آورده این “احوال و شور” ؟
شاید “اوهام” است یا خوابی عمیق !
یا که “وجدان” است در حالِ ظهور !
خوش به حالِ آنکه دائم ، سایه ای
در وجودش اینچنین یابد حضور
شعرها ، گاهی “شعاری” میشوند
گاه ، پُر بارند و لبریز از “شعور”
رفتم آن شب با خودم “خیام” وار
تا “توَهُّم” در کتابِ “بوفِ کور” !!!
« مهران اسدپور »
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
در لبخند…
همواره درخت دانش مانا پربار است👏👏
درود بی کران... جناب خراسانی گران ارج😍🌱
