🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
به آسمان که نگاه افکنم شباهنگام
فضای جذب نما بینمش دلم آرام
مناظری که پر از انجمان چشمک زن
در آن میان چو ببینم حلول ماه تمام
به جلوه ماه نگاهی کنم به ایمایی
کرشمه حال مرا دعوتی به جرعه مدام
به عقل و جامه یِ تقوای روح پروازی
رها ز سطح زمینی به آن سرای بنام
اگر چه سیر و سلوکی به آسمان ادب
به عالمی که سماوی رها ز هر آلام
رها ز جسم دمی پرکشان به آماجی
رها ز دانه زمینی رها ز خیلی دام
به عرش و فرش نظرها کنم اگر چه قیاس
چو خیط ابیض و اسود ببینمش چون عام
به حد شعور تقلّا برای من هنری
به عشق داده هنر را برون ز کاری خام
به سعی و رنج کشیدی خودی به آن جایی
که با ولی بنشینی چه کیفری فرجام
ولی اله بایبوردی
19 / 07 / 1398
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مهر 21, 1398
درود ها استاد
بسیار زیبا سرود ه اید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
مهر 21, 1398
سلام
استاد دهنوی ارجمند
سپاس از حضور سبزتان
🌸🌸🌺🌷🌺🌸🌸
پاسخ
مهر 21, 1398
درود بر شما
زیباست
قلمتان سبز🌹
پاسخ
مهر 21, 1398
سلام
سرکار خانم ایرانپور
ممنون از همراهی تان
سپاس
🌸🌸🌷🌸🌷🌸🌸
پاسخ
بستن فرم