🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۱/۱۸ |
| تعداد شعر: | 99 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۰ |
باز باران
كاش مى باريد بر سقف كلاس
در خيالم مى سپردم
دل به جنگل هاى گيلان
حجمى از آرامش سبز درختان
با نواى نرم باران
سبز مى شد دلبرانه
بر دلم صدها جوانه
كاش لبخند معلم
بار ديگر
در نگاهم
سفره اى مى گسترانيد از محبت
سفره اى با عطر املت هاى
كوكب خانم مهمان نواز خوش سليقه
هر دقيقه
مى چشيدم بى هوا گرماى نان را
در زمستانى ترين دى ماه دنيا
كاش تصميم مهمى مى گرفتم
مثل آن تصميم كبرى
تا مبادا
جاگذارم
زير باران هاى غفلت
بهترين هاى جهان را
مهر مادر
دست بابا
يا كتاب آشنايى با خدا را
دفتر مشق محبت
با مداد مهر و رأفت
پاك كن هاى شرارت
يا تراش بغض و محنت
كاش مى شد بار ديگر
جدولى از ضرب ها را
بر زبانم مى نشاندم دانه دانه
حفظ مى كردم تمامش را شبانه
مى نوشتم بى بهانه
مشق ها را عاشقانه
كاش اخم تند ناظم
مادرانه
در وجودم رخنه مى كرد
ترس را در روح سردم زنده مى كرد
سرخ مى شد صورتم از شرم آن
دير آمدن ها
شيطنت ها
كاش مى شد
مى نشستم در كنار همكلاسى ها دوباره
يا به وقت امتحان
دور از چشم معلم
با زبانى از اشاره
مى رساندم يك تقلب
دست شادى و شراره
كاش مى شد بازگردد روزهاى مدرسه
مشق و درس و دفتر و حال و هواى مدرسه
عظيمه ايرانپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (8):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (13):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
فروردین 28, 1403
سلام
با خواندن شعر زیبایت خاطرات دوران تحصیل برایم‌تداعی شد
و جای شما در گیلان خالی ست
سال هاست به این استان آمده ام
مردمی مهربان و سخت کوش و مهمان نواز اگرچه دست شان خالی ست ولی هنوز بوی باران می دهند
عالی بود
در پناه خدا 🌹
پاسخ
فروردین 29, 1403
سلام عموجان
چقدر خوبه که تو هوای گیلان نفس می کشید
منم عاشق دریا و اون حال و هوام
ممنون از لطفتون🌺
پاسخ
فروردین 28, 1403
بسیار عالی بود 🌹
پاسخ
فروردین 29, 1403
بسیار سپاس از همراهی و حضور سبزتون🌷
پاسخ
فروردین 28, 1403
درود بر بانو ایرانپور گرانمهر
شعری زیبا با فضایی صمیمانه و نوستالژیک از قلمتان خواندم.
سپاس از به اشتراک گذاری این اثر دلنشین
شاد و سلامت باشید👏👏👏👌👌👌
پاسخ
فروردین 29, 1403
سلام بزرگوار
خوشحالم زیبا خواندید
سپاس
زنده باشید در پناه خدا🌹
پاسخ
فروردین 28, 1403
درود
شعر زیبا ودلنشین و
پرمعنایی سروده اید
⚘❤🙏
رقص قلمتان ابدی
پاسخ
فروردین 29, 1403
سلام گرامی
سپاس از همراهی و لطفتون
سبز باشید باشید و سربلند🍃
پاسخ
فروردین 28, 1403
👌🌺🌺🌺🌺
پاسخ
فروردین 29, 1403
سپاس🌿
پاسخ
فروردین 28, 1403
آفرین برشما
زیباودلنشین سروده‌ایدبانو.
🌺🌺🌺
پاسخ
فروردین 29, 1403
قدردان حضور سبزتان هستم
سپاس💐
پاسخ
فروردین 29, 1403
و این شعر حال دلم را خوب کرد …. هرچند مدرسه رفتن ما پسرها به اندازه دخترها ، نوستالژیک نبود و معمولا اردنگی و تپانچه و خطکش هم چاشنی کارمان بود
پاسخ
اردیبهشت 4, 1403
خوشحالم توانست کمیاب ترین حس این روزها را برایتان به ارمغان بیاورد
تلخی های مدرسه برای خود من هم کم نبود
اسیر صندلی چرخدار بودن آن هم لحظه ی شنیدن زنگ تفریح آسان نبود
ولی سعی می کنم نگاهم بیشتر به سمت شیرینی ها باشد
سپاس از همراهی و لطفتون🌸
پاسخ
فروردین 30, 1403
درود بر شما بانو …
دستمریزاد 👏👏👏🌺🌺🌺
پاسخ
اردیبهشت 4, 1403
سلام و عرض ادب
سپاسگزارم🌺
پاسخ
اردیبهشت 4, 1403
درود زیباست
با آرزوی توفیق الهی 🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 10, 1403
سلام و عرض ادب
سپاسگزارم🌸
پاسخ
بستن فرم