🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
باغ من
سرسبزترین بود
درجوار مزارع متروک همسایه
درختان سیب هلو گلابیش
سربر افراشته بودند
بر آسمان آبیش
دریغا
اکنون سالهاست
به باغم زده
آفتی هولناک
به هر گوشه اش
علف هرزی سر بربرون کرده از خاک
بارانی اگر ببارد
آبی اگر باشد
ریشه ستبر گیاهان بی ثمر
می بلعد
به پای درختان کهنسالش
ایمن از گزند طوفانهای سهمگین
مارانی سیاه وخوفناک
خفته در کمین
سایه را
حتا
از راهگذاران خسته دریغ می کنند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
بستن فرم