🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۱۱/۱۵ |
| تعداد شعر: | 80 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۲۶ |
میانِ برجهایِ صافِ بی سوراخ سنبه
زیر درختی مثله شده
روی نیمکت چوبیِ بی روحِ پارک
تنها
با خودم نشسته ام به تماشایِ
تک و توکِ گنجشکهایِ بازماندهٔ بی خانمان
آه!! با ما آدمیان
چه سخت می شود زنده ماند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام مانا جان بزرگواری شما برایمان مسجل است اگر بعید می دانید پس احتمالا اشکال از حقیر
اسفند 1, 1401
سلام و درود
بسیار عالی ست
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
اسفند 1, 1401
بسیار سپاس از لطفتان استاد ارجمندم
پاسخ
بستن فرم