🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
اگر چه با دل ِخود عاجزانه درگیرم
بیا بیا به کنارم که بی تو میمیرم
چه گویمت که چها میکشم در این زندان
بجرم ِ حکمت ِ زن بودنم به زنجیرم
برای دیدن ِ تو بی قرار و دلتنگم
ورق ورق شده این دل ز بغضِ شبگیرم
تمام ِ روز و شبم می شود ز تو لبریز
بدون ِ عشق ِ تو ای نازنین زمینگیرم
چگونه شرح ِ غمت داده ام نمی دانم
به محفلی که زده چوب و سنگ ِتکفیرم
اگر نمانده پری در هوای پروازی
قفس شکسته مرا ، بی گناه و تقصیرم
نگو که قفل ِقفس می کنی به عشقت باز
نمانده بال و پری خسته ای ز جان سیرم
گذشته عمرو دگر فرصت ِجوانی نیست
طلای مس شده ای وقف ِپتک و شمشیرم
طلعت خیاط پیشه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
اسفند 21, 1395
گذشته عمرو دگر فرصت ِجوانی نیست
طلای مس شده ای وقف ِپتک و شمشیرم
درود فراوان. قلمتون همیشه سبز
پیشاپیش روز زن رو تبریک میگویم
پاسخ
اسفند 21, 1395
ممنونم گلبانوی ارجمند
پاسخ
اسفند 21, 1395
درودبرشما بانوی نازنین ……
و درود فراوان برهمه ی بانوان عزیز سرزمینم
ایام به کام….
پاسخ
اسفند 21, 1395
سپاس خانم جهانی ارجمند
پاسخ
اسفند 21, 1395
سلام و عرض ادب محضر استادم بانو خیاط پیشه ی گرانقدر
چقدر زیبا و لطیف اند اشعار استادم
وقتی می خوانم لذت می برم
قلم آسمانی شما بسیار دل انگیز می نویسد
زنده باشید به مهر
پاسخ
اسفند 21, 1395
سپاسگزار حضور گرمتان هستم
پاسخ
اسفند 21, 1395
چه گویمت که چها میکشم در این زندان
بجرم ِ حکمت ِ زن بودنم به زنجیرم
سلام و درود به بزرگ بانوی شاعر پاک
اشعار شما لطیف و روان و زیبا و دوستداشتنی هستند.
در پناه خدا شاد زی
پاسخ
اسفند 21, 1395
ممنون از بزرگواری شما استاد طارق ارجمند
پاسخ
اسفند 21, 1395
درود بانو
شعر زیبایی بود
استفاده کردم
موفق باشید
پاسخ
اسفند 21, 1395
جناب حکیم
از حضور پر مهرتان ممنونم
پاسخ
اسفند 21, 1395
درود بزرگوار
پاسخ
اسفند 21, 1395
سپاس از حضورتان
پاسخ
بستن فرم